nadpotliwość

Nadpotliwość

 

Nadpotliwość (łac. i ang. Hyperhidrosis) jest stanem klinicznym, w którym stwierdzamy nadmierną produkcję potu. Możemy ją podzielić na miejscową, dotyczącą głównie stóp, dłoni i, w około 30-40% przypadków, pach, oraz uogólnioną, dotyczącą całego ciała. Nadpotliwość uogólniona jest najczęściej konsekwencją infekcji, lub innych schorzeń jak np. nadczynność tarczycy czy innych zaburzeń hormonalnych. Wymaga więc leczenia chorób, które leżą u jej podłoża.

Nadpotliwość miejscowa jest przykrą, krępującą dolegliwością, która może ograniczać normalne funkcjonowanie, być źródłem dużego dyskomfortu, a nawet zaburzeń emocjonalnych. Może przeszkadzać w nawiązywaniu znajomości, przyjaźni oraz w karierze zawodowej.

Obecnie najskuteczniejszą metodą terapii nadpotliwości miejscowej są zastrzyki z botoxu. Botox, czyli toksyna botulinowa typu A, powoduje blokadę działania nerwów, które zaopatrują gruczoły potowe. Przy użyciu bardzo cienkiej igły, lekarz medycyny estetycznej wstrzykuje małą objętość (0.1-0.2 ml) roztworu toksyny botulinowej w oddalone od siebie o 1 cm miejsca, pokrywając równomiernie okolicę obu pach. Sesja leczenia nadpotliwości trwa około 30 minut i można po niej wrócić do codziennych zajęć. Efekt leczenia nadpotliwości jest widoczny po kilku – kilkunastu dniach i utrzymuje się około 6-12 miesięcy. Potem wymaga powtórzenia.

Przeciwwskazania do leczenia nadpotliwości botoxem

• Schorzenia neurologiczne
• Ciąża
• Karmienie piersią
• Miejscowe zmiany ropne i stany zapalne

.